Miód jest produktem, który powinien znajdować się w każdym domu ponieważ ma mnóstwo dobroczynnych właściwości. Ilość wartościowych substancji odżywczych oraz kryjących się za nimi właściwości oraz kwasów organicznych powoduje, że ma ogromną ilość zastosowań. Regularne spożywanie miodu - już w niewielkich ilościach - dzięki jego cennym właściwościom może wspaniale wpłynąć na nasz organizm. Nic tak nie smakuje w chwilach osłabienia jak herbata z miodem zamiast cukru. Miód ma pyszny, słodki smak, a co za tym idzie jego stosowanie jest przyjemnością. Dzięki dużej zawartości cukrów prostych wzmacnia organizm w okresach wzmożonego wysiłku fizycznego. Decydując się na wprowadzenie do swojej diety miodu, stoimy przed szerokim wyborem, ponieważ rodzajów miodu na świecie jest całe mnóstwo. Miody mają różną konsystencję od płynnej do stałej oraz różne barwy, od białej, poprzez jasnożółtą, brunatną do ciemnozielonej. Zależy to oczywiście od rodzaju miodu. Aby najlepiej to zobrazować najlepiej podzielić miody na rodzaje ze względu na sposób pozyskiwania, a następnie przedstawić kolory i ich właściwości.
Jakie są odmiany miodów pszczelich?
Aby właściwie usystematyzować sobie wiedzę na temat miodów warto rozpocząć podział od samego procesu ich produkcji. Odmiany miodów różnią się ze względu na sposób powstawania, możemy miody naturalne podzielić na 3 rodzaje: nektarowe, spadziowe oraz ich mieszanki.
Miód nektarowy to najpopularniejszy miód na świecie, który najczęściej jest dostępny w sklepach. Taki miód został wyprodukowany z nektaru kwiatowego, który zbierają pszczoły zbieraczki. Zazwyczaj jest jasnego koloru i posiada charakterystyczny kwiatowy aromat. Miody nektarowe dzielimy także na kolejne typy, czyli wielokwiatowe, gdy nektar pochodzi z różnych oraz na odmianowe, z przewagą jednego gatunku.
Spadziowy miód powstaje natomiast z innej substancji - ze spadzi roślinnej, która może pochodzić zarówno z drzew liściastych jak i iglastych. Dlatego też mamy dwa jego rodzaje. Miód ze spadzi liściastej, głównie lipowej, jest znacznie słodszy niż miód spadziowy iglasty oraz posiada korzenny posmak. Spadź jest to wydzielina, która na liściach i igłach pozostawiają mszyce, czerwie oraz inne owady, dzięki niej miody spadziowe są gęstsze od tych nektarowych oraz zawierają więcej minerałów. Bardzo często takie miody mają ciemny kolor o odcieniu zielonkawym. Charakterystyczny jest także ich specyficzny smak. Zazwyczaj są one dość drogie, ponieważ spadź nie jest tak łatwo dostępna jak nektar kwiatowy.
Odkrywając wszystkie miody nie można zapomnieć też o mieszankach. Miód nektarowo-spadziowy i spadziowo-nektarowym powstają w różnych proporcjach zmieszanego nektaru kwiatowego za spadzią. Dzięki tak urozmaiconemu składowi mają one ogromne wartości odżywcze. W zależności od zawartości spadzi ich barwa może być żółtobrązowa, brązowa, ciemnobrązowa.
Różne rodzaje miodów pszczelich ze względu na ich właściwości i zastosowanie
Zanim przedstawimy odmiany miodów ich rodzaje i właściwości oraz kolory i smak należy wytłumaczyć proces, któremu z czasem podlegają wszystkie miody. A mianowicie jest to krystalizacja. Jest to proces całkowicie naturalny, który zachodzi w każdym naturalnym miodzie i nie ma wpływu na jego właściwości, jednak często powoduje zmianę koloru oraz struktury miodu. Co ma wpływ na ten proces? Między innymi dopływ powietrza. Jeśli często pozostawiamy nasz słoik z miodem otwarty, albo nie dokręcimy go dostatecznie dobrze, proces ten przebiegnie szybciej. Dodatkowo krystalizacja zależy też od rodzaju miodu, im większa jest zawartość glukozy tym szybciej nasz pszczeli miód krystalizuje. Taka sama zasada dotyczy temperatury, im jest ona wyższa, tym proces szybciej zachodzi. Ważne jest to, że prawdziwy miód zawsze w końcu krystalizuje.
Poszczególne rodzaje miodów naturalnych i ich właściwości
Jakie właściwości ma miód wielokwiatowy?
Miód wielokwiatowy w zależności od pory roku ma różny kolor, smak oraz zapach. Jeśli zostanie zebrany przez pszczoły z nektaru kwiatów wiosennych będzie jaśniejszy i bardziej łagodny w smaku. Natomiast miód wielokwiatowy z nektaru kwiatów letnich jest ciemniejszy, a także bardziej aromatyczny o bardziej wyrazistym smaku. Pszczoły zbierają nektar na tę słodycz z różnych gatunków kwiatów. Stosowany jest najczęściej w kuchni do rozmaitych potraw, a według medycyny ludowej pomaga na schorzenia układu pokarmowego, wspiera pracę wątroby i pęcherzyka żółciowego. W apiterapii stosowany jest także na choroby dróg oddechowych, przeziębienie, grypę oraz alergię.
Jak poznać miód lipowy, miód rzepakowy, a jak miód faceliowy lub gryczany?
Miód lipowy w stanie płynnym ma barwę żółtą lub zielonkawożółtą, natomiast po krystalizacji przybiera barwę żółtopomarańczową w kierunku brunatnej. Powstaje z nektaru kwiatów lipy Jego konsystencja jest drobnoziarnista, a zapach bardzo wyraźny. Smak miodu lipowego jest ostry z nutą goryczki. Jeśli interesujecie się apiterapią, to wiecie, że według niej miód ten jest niesie ze sobą właściwości zdrowotne. Osoby, które wierzą w apiterapię uważają, że wspiera układ odpornościowy, warto go stosować na wszelkie schorzenia układu oddechowego, przeziębienie oraz grypę. Działa przeciwbakteryjnie i mobilizuje układ immunologiczny do działania. Co więcej wspomaga pracę mózgu, ułatwia zasypianie oraz łagodzi stres. Wspomaga w walce z kaszlem, zapaleniem zatok, anginą oraz klasycznym przeziębieniem. Wykorzystywany jest również w schorzeniach dróg moczowych.
Miód rzepakowy w stanie płynnym jest prawie bezbarwny lub ma barwę słomkową, a po szybkiej krystalizacji staje się biały. Konsystencja miodu rzepakowego staje się bardziej kremowa, maślana. W smaku miód rzepakowy jest bardzo słodki. Charakterystyczny dla niego jest także zapach kwitnącego rzepaku. Według apiterapii miód rzepakowy posiada właściowości wspierające układu sercowo-naczyniowy oraz profilaktykę rozwoju miażdżycy. W apiterapii tego rodzaju miody pszczele stosowane są przy niewydolności serca, nadciśnieniu oraz dusznicy sercowej. Dobrze sprawdza się także przy schorzeniach układu pokarmowego, wrzodach żołądka i jelit oraz stanach zapalnych dróg oddechowych.
Miód faceliowy w smaku jest bardzo łagodny. Ma jasną, żółtą barwę, czasami po krystalizacji delikatnie białą. Należy do miodów jednokwiatowych, ponieważ nektar jest pozyskiwany przez pszczoły wyłącznie z kwiatów facelii błękitnej. Miód z facelii ma delikatny, słodki smak, aksamitną konsystencję i ziołowy zapach. Jasne miody, do których należy miód z facelii w apiterapii stosowane są przy zapaleniu górnych dróg oddechowych, przy leczeniu chorób układu krążenia, miażdżycy, a także nadciśnieniu tętniczym.
Miód gryczany charakteryzuje bardzo ciemny kolor zarówno w stanie płynnym jak i krystalizacji. Ma bardzo silny zapach oraz ostry, lekko piekący smak. Pszczoły pozyskują nektar na ten miód z kwiatów gryki. Zawiera dużo żelaza, dlatego w apiterapii polecany jest dla osób chorych na anemię spowodowaną jego niedoborem. Często wybierają go osoby na diecie wegetariańskiej. Według wierzeń ludowych i apiterapii miód gryczany działa też oczyszczająco, a także wzmacnia układ krwionośny i serce. Powszechnie nazywany jest też polskim miodem Manuka ze względu na spektrum właściwości.
Poznajcie też właściwości miodów dalszego pochodzenia
Miód akacjowy długo pozostaje w stanie płynnym i ma kolor jasnosłomkowy. Natomiast w czasie krystalizacji staje się bardziej kremowy. A czy wiecie, że akacja w Polsce obecnie naturalnie praktycznie nie występuje? Drzewo, które mylicie z akacją to robinia akacjowa. Dlatego trudno o prawdziwy miód akacjowy w Polsce. Jego pochodzenie ma swój początek w krajach takich jak Bułgaria, Australia czy Tasmania. I znowu podążając za wskazówkami apiterapii miód akacjowy świetnie sprawdza się na dolegliwości żołądkowe, działa ochronnie i regenerująco na błonę śluzową w przewodzie pokarmowym, dzięki czemu często wykorzystywany jest w terapii nadżerek i owrzodzeń. Jest stosowany także w leczeniu chorób układu moczowego oraz w stanach wyczerpania. Dzięki dużej zawartości olejków eterycznych w nektarze Miód akacjowy ułatwia zasypianie i regenerację zmęczonego organizmu.
Miód wrzosowy ma piękny ciemno brunatny kolor i galaretowatą konsystencję. Po krystalizacji zmienia się na pomarańczowy, ciemnobrunatny o konsystencji drobnoziarnistej. Miód wrzosowy w smaku jest lekko gorzkawy, ma także intensywny zapach wrzosu. W medycynie ludowej i apiterapii miód wrzosowy polecany jest jako wsparcie w walce z chorobami układu moczowego - nerek oraz pęcherza, a także zapaleniu jelit i przeroście prostaty. Wrzosowiska w Polsce to rzadkość, dlatego pochodzenie nektaru na miód jest często zagraniczne, np. hiszpańskie.
Miód koniczynowy powstaje z koniczyny białej i czerwonej. Ten z koniczyny białej ma słomkowożółtą barwę i przyjemny zapach kwiatów, po skrystalizowaniu jego barwa staje jaśniejsza, a zapach łagodniejszy. Jeśli natomiast pozyskamy go z nektaru koniczyny czerwonej, to po krystalizacji kolor tego miodu stanie się biały, a jego smak zyska kwaskowaty posmak.
Miód manuka to rzadki ale bardzo wartościowy owoc naturalnej, pszczelej pracy, który pochodzi z Australii i Nowej Zelandii. Jeśli zastanawiacie się, który rodzaj miody jest najzdrowszy na świecie to właśnie ten, jako miód, który wzmacnia odporność, a do tego jest też najdroższym dobrem pszczelich zbiorów. Ma ostry smak, mocny zapach oraz ciemny odcień. Zyskał sławę na całym świecie, ponieważ posiada właściwości, które między innymi wspomagają leczenie ran, szczególnie tych trudno gojących się, cukrzycowych oraz owrzodzeń. Oczywiście miody manuka nie są lekiem, ale ich właściwości lecznicze i właściwości antyseptyczne oraz sława najzdrowszych miodów na świecie przyniosła im wielką popularność. Pamiętajcie, żeby sprawdzić czy kupujecie go ze sprawdzonego źródła, bo jest to też najczęściej podrabiany miód.
Miody spadziowe są tylko dwa, ale uważa się, że oba wykazują wiele korzystnych prozdrowotnych właściwości. Nasze Babcie wierzyły, że ten liściasty ma działanie neutralizujące i detoksykujące oraz wzmacnia układ kostny. Miód ze spadzi iglastej natomiast - według zwolenników apiterapii - doskonale sprawdza się w stanach przemęczenia i osłabienia zarówno fizycznego jak i psychicznego. Wzmacnia też pracę serca oraz naczyń krwionośnych. Można stosować je również przy schorzeniach układu pokarmowego, oddechowego oraz w stanach obniżonej odporności.
Miód malinowy ma w stanie płynnym żółty kolor, natomiast po krystalizacji przybiera prawie białą barwę. W smaku jest słodki, charakteryzuje go też przyjemny, malinowy zapach.
Miód z mniszka lekarskiego jest jasnobrązowy i ciągliwy, ale bardzo szybko krystalizuje stając się mazisty, a następnie twardy. Jego kolor zmienia się na żółty z białymi wykwitami. Przeglądając różne badania i wskazania medycyny ludowej i apiterapii dowiemy się, że miód mniszkowy szczególnie poleca się w chorobie żołądka i jelit, problemach z trawieniem oraz dla wspomagania pracy wątroby. Wykorzystywany jest także na schorzenia reumatyczne i niedokrwistości.
Miód nawłociowy powstaje z nektaru nawłoci. Nawłoć jest jednocześnie rośliną silnie miododajną, ale również należącą do gatunków inwazyjnych, których wysiewanie nie jest rekomendowane. Miód nawłociowy to rzadki miód, który charakteryzuje się barwą żółtą do pomarańczowej. Szybko krystalizuje, a jego smak jest lekko cytrusowy.
Miód bławatkowy powstaje z nektaru kochanego przez wszystkich chabra bławatka. Idealnie pasuje do dań i napojów na słodko, jak i do marynat mięs. Jest też chętnie stosowany w kosmetyce, ale ponieważ brak jest pól chabra bławatka, a raczej występuję on, jako roślina dziko żyjąca, to miodu tego jest niewiele tak w kraju, jak za granicą.
Miód nostrzykowy to unikalna, naturalna słodycz produkowana przez pszczoły, które zbierają nektar z kwiatów rośliny zwanej nostrzykiem. Charakteryzuje się on delikatnym, lekko kwiatowym smakiem z wyraźnymi nutami ziołowymi. Jego kolor może wahać się od jasnożółtego do złocistego. Miód nostrzykowy jest ceniony nie tylko za swój wyjątkowy smak, ale również za właściwości w apiterapii, a według niej przypisuje mu się działanie antyseptyczne i wspomagające układ odpornościowy. Jest stosunkowo rzadki, ponieważ nostrzyk nie jest tak powszechnie uprawiany jak inne rośliny miododajne. Dzięki tym właściwościom miód nostrzykowy jest poszukiwany przez koneserów miodu i osoby zainteresowane naturalnymi produktami zdrowotnymi.
Jesteście ciekawi jak przechowywać miód?
To bardzo proste, bo wystarczy suche, chłodne i zacienione miejsce. Miody naturalne można przechowywać w piwnicy, spiżarni, a nawet przydomowym garażu. Jeśli w kuchni macie chłodny kącik to również jest to dobry sposób na przechowywanie miodów. Co ciekawe, temperatura przechowywania miodu ma wpływ na tempo procesu krystalizacji - tuż obok poziomu zawartości cukrów prostych, czyli nektarowego składu. Optymalna temperatura dla właściwego zjawiska krystalizacji waha się między 16 a 18 stopni Celsjusza, przy wyższych - krystalizacja będzie zachodziła wolniej. Są to zjawiska naturalne, zachodzą bez sztucznej ingerencji i nie zmieniają wartości odżywczych miodów.
